Książki, książki

Ostatnio obiecałem, że napiszę parę słów o książkach na temat pisania. Pora spełnić obietnicę.

Christopher Vogler „Podróż Autora” Struktury mityczne dla scenarzystów i pisarzy.
Tę książkę poleciło mi kilka osób jednocześnie. Mówili „jeśli chcesz opowiadać wciągające historie, musisz ją przeczytać”

A jaka jest naprawdę? Magiczna. Generalnie jako bardzo początkujący pisarz, po przeczytaniu jej miałem wrażenie, że zapoznałem się z czymś wielkim. Że położyłem łapy na Świętym Graalu  opowieści. Książka czerpie garściami z prac Josepha Campbella znawcy mitów i z psychologii Junga. Pokazuje, że historie to coś więcej niż tylko zwykła rozrywka. To także przemiana naszej psychiki. To życie. Fikcja i realizm rezonuje ze sobą. Zwykły czarny charakter może być symbolem którejś z naszych wad, albo przeciwności losu a to jak go pokona bohater nauką dla nas jak sobie radzić z nimi w realnym życiu.

Książkę czyta się jak cudowną opowieść, która niesamowicie wciąga. Cały czas byłem opętany jedną myślą „co dalej?”. Jeśli chcecie się dowiedzieć dlaczego tak popularne są Gwiezdne Wojny, dlaczego powstała religia Jedi, musicie przeczytać Podróż Autora.

Czy wiecie że: Karczma w której spotykają się bohaterowie w wielu filmach (a także na sesjach rpg) to wodopój z czasów pierwotnych. Dawniej gdy myśliwi szli na polowanie spotykali się przy wodopoju, bo tam chodziły wszystkie zwierzęta i najłatwiej było znaleźć trop. Teraz wszyscy spotykają się w karczmie :).

Cytat: „Zaufaj drodze.”

P.S. Muszę poczytać sobie prace Campbella dla uzupełnienia wiedzy.

Druga książka to Robin U. Russin, William Missouri Downs „Jak napisać scenariusz filmowy”

Juliusz Machulski napisał o niej: Przez ostatnie 25 lat przeczytałem bardzo dużo, bardzo dobrych książek o tym jak napisać scenariusz filmowy. Ta jest najlepsza.

Książka jest o wiele bardziej techniczna niż podróż autora. Pokazuje na przykład jaki ma być układ strony w scenariuszu, mówi o amerykańskich związkach zawodowych scenarzystów, jest tu dużo detali, które są owszem interesujące, ale nie przydatne.

Bardzo dużo jest informacji jak stworzyć dobrą opowieść. Jak wykorzystać świat, jak stworzyć dobrego bohatera, jaka powinna być struktura historii, podane jest kilka koncepcji.

To co mnie najbardziej urzekło w tej książce to, to, że stawia sprawę jasno: nie ma złotej recepty na stworzenie dobrej historii. Nawet zawodowcy mogą się pomylić i schrzanić fabułę. Nawet „Podróż Autora” ma swoje wady.

Tym niemniej mimo, że owej recepty nie ma, w książce jest mnóstwo praktycznych porad co zrobić by swoje dzieło ulepszyć.

Czy wiecie że: Jeśli scenarzysta uważa, że bohater jest za mało sympatyczny, dopisuje mu do opieki psa, albo dziecko. Ludzie czują, że jeśli ten gość jest lubiany przez psa, albo dziecko, to nie może być taki zły. Ta sztuczka nie działa z kotem. Koty są zarezerwowane dla przestępców :).

Cytat: „Nikt nie chce oglądać filmu o wiosce szczęśliwych ludzi, chyba, że zaraz spotka ich coś strasznego”.

Co do moich nawyków, to miałem z nimi kłopoty, robiłem na przykład co drugi dzień i generalnie trudno mi się było ich trzymać. Mam nadzieję, że w następnym tygodniu pójdzie mi lepiej.